Volkan Dinçel 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Çok doğru tespitler teşekkürler. Allah hepimize hayırlı evlatlar nasip etsin inşallah 4 Yorum bağlantısı
Naim Durmaz 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Paylaşım için teşekkürler Hikmet bey, dün apartmanın önünde beklerken şahit olduğum bir durumu sosyal hesabımda paylaşmıştım izninizle buraya da yazmak isterim, Gecenin karanlığında anne çocuğuna dövercesine konuşmaya devam eder,Sen korkakmısın,korkaklar şikayet eder,Onlar ne yapıyorsa sen daha fazlasını yap, şikayet etmeBiz sana böyle mi öğrettik sana vurana sen de vuracaksın, korkakmısın... Gecenin sessizliğinde pusette daha minik bir çocuk az önde daha öfkeli ve şikayetçi baba ile ilerlemeye devam ederler.. Çocuk elindeki sopa ile bahçe duvarlarına daha bir sert vurur... Çocuk yetiştiriyoruz şefkatle sevgiyle, merhametli saygılı dürüst..Çocuk yetiştiriyorlar öfkeyle, hırsla, saygısız şiddet eğilimli küfürbaz.. 6 Yorum bağlantısı
Mehmet Kaya 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Paylaşım için teşekkürler Hikmet bey, dün apartmanın önünde beklerken şahit olduğum bir durumu sosyal hesabımda paylaşmıştım izninizle buraya da yazmak isterim, Çocuk yetiştiriyoruz şefkatle sevgiyle, merhametli saygılı dürüst.. Çocuk yetiştiriyorlar öfkeyle, hırsla, saygısız şiddet eğilimli küfürbaz.. Sonra ne oluyor.... Benim oğlum anaokuluna gidiyor hergün hasarlı geliyor. Bir bayram suratında tırnak izleri lie gezer.Veliye söyle veli umursamıyor... Oğluma dedim o çocukla oynama.. Oğlum yanımda veliye dedi artık oğlunla oynamayacakmışım BABA dedi diyor... Veli bana bakıp Hocam niye oynamayacak? Çocuğun suratı gösterdim. Eeee çocuk bunlar diyor. Dön çocuğuna bir uyarı yap... İşte senin benim saygılı şefkatli merhametli yetiştirdiğimiz evlatlara olan oluyor ... 9 Yorum bağlantısı
Hamit inan 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Paylaşım için teşekkürler Hikmet bey, dün apartmanın önünde beklerken şahit olduğum bir durumu sosyal hesabımda paylaşmıştım izninizle buraya da yazmak isterim, Gecenin karanlığında anne çocuğuna dövercesine konuşmaya devam eder, Sen korkakmısın,korkaklar şikayet eder, Onlar ne yapıyorsa sen daha fazlasını yap, şikayet etme Biz sana böyle mi öğrettik sana vurana sen de vuracaksın, korkakmısın... Gecenin sessizliğinde pusette daha minik bir çocuk az önde daha öfkeli ve şikayetçi baba ile ilerlemeye devam ederler.. Çocuk elindeki sopa ile bahçe duvarlarına daha bir sert vurur... Çocuk yetiştiriyoruz şefkatle sevgiyle, merhametli saygılı dürüst.. Çocuk yetiştiriyorlar öfkeyle, hırsla, saygısız şiddet eğilimli küfürbaz.. Işıkta durdum diye direksiyonu yumruklayan hakaretler ve küfürler eden bir bayan gördüm. Arka koltukta da ana okuluna giden bir oğlan çocuğu. Çocuktan önce anne babaları yetiştirmek lazım. Akşamları envayi çeşit diziler. Aldatmalar, cinayetler, sürekli saldırganlıklar, senden başka kimsenin kıymeti yoktur...... Hani ne yersen o olursun diye laf vardır ya. İnsanlar izledikleri gibi olmuş. 6 Yorum bağlantısı
Münir Nurettin Taşova 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Paylaşım için teşekkür ederim. 1 Yorum bağlantısı
Hakan Gürsu 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 (düzenlendi) Sonra ne oluyor.... Benim oğlum anaokuluna gidiyor hergün hasarlı geliyor. Bir bayram suratında tırnak izleri lie gezer.Veliye söyle veli umursamıyor... Oğluma dedim o çocukla oynama.. Oğlum yanımda veliye dedi artık oğlunla oynamayacakmışım BABA dedi diyor... Veli bana bakıp Hocam niye oynamayacak? Çocuğun suratı gösterdim. Eeee çocuk bunlar diyor. Dön çocuğuna bir uyarı yap... İşte senin benim saygılı şefkatli merhametli yetiştirdiğimiz evlatlara olan oluyor ... Aynen yazdıklarına sonun kadar katılıyorum Mehmet Bey. Kızım 1. sınıfa başladı hep bu şekilde telkin ettik kavga etme birisi sana vurursa sen ona vurma git öğretmenine söyle dedik.Aradan 4 aya geçti kızımın her yerinde ufak tefek çürükler olmaya başladı. Bunlar ne dediğimde hep aynı çocukların ismini verdi. Gidip öğretmenle konuştum çocuk onlar cevabını aldım. 2 sınıftan itibaren sana ne yapıyorsa aynısını sende yap kızım diyorum artık. Sana vuruyorsa sende vur senin defterini çiziyorsa sende çiz diyorum. Elalemin psikopat yetiştirdiği çocukları yüzünden düştüğümüz durum bu maalesef.. 20 Nisan 2016 tarihinde Hakan Gürsu tarafından düzenlendi 1 Yorum bağlantısı
Mehmet Kaya 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Aynen yazdıklarına sonun kadar katılıyorum Mehmet Bey. Kızım 1. sınıfa başladı hep bu şekilde telkin ettik kavga etme birisi sana vurursa sen ona vurma git öğretmenine söyle dedik.Aradan 4 aya geçti kızımın her yerinde ufak tefek çürükler olmaya başladı. Bunlar ne dediğimde hep aynı çocukların ismini verdi. Gidip öğretmenle konuştum çocuk onlar cevabını aldım. 2 sınıftan itibaren sana ne yapıyorsa aynısını sende yap kızım diyorum artık. Sana vuruyorsa sende vur senin defterini çiziyorsa sende çiz diyorum. Elalemin psikopat yetiştirdiği çocukları yüzünden düştüğümüz durum bu maalesef.. Ahmet Kiriş (Forumdan herkes bilir) bir akşam çaya geldi. Yusuf Kağan okul Nasıl gidiyor dedi. Ben de hergün dayak yiyor. Sınıf biraz hareketli dedim. Ben kavga etmesini istemiyorum dedim. Yusuf Kağan gel la buraya. Erkek Adam dayak mı yer. Ulan bir daha dayak yediğimi duymayayım dedi. İkinci gün Yusuf kağanı almaya gittim. Öğretmeni " mehmet bey Yusuf Kağan baranı yere serdi. Çocuk kalkmadan ikinci de bir daha yerde. " Tamam hocam konuşurum dedim. Konuştum akşam. Bir sonraki gün tekrar almaya gittim. Öğretmeni " Mehmet bey Yusuf Kağan bugün Burak'ı yere serdi. Ne oldu buna böyle dedi." Tamam hocam konuşacağım dedim. Konuşuyorum kızıyorum ama .. Bir sonraki gün sınıfına gittim. Benim ki sınıfta başköşeye kurulmuş ağa gibi oturuyor. O günden sonra şikayetler başladı. Dokunmaları yetiyor. O günden sonra hiç dayak yemedi. Ben bıktım [emoji23][emoji23] Ah Ahmet Kiriş ah [emoji23][emoji23][emoji23] 5 Yorum bağlantısı
Serhat ipeksoy 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 hikmet abi resmin kalitesi düşük olduğu için okuyamayanlar vardır diye müsadenle yazıya aktardım... soldan sağa: çocuğunuz sizi bile bile rahatsız ediyorsa, bu muhtemelen ona yeterince şefkat göstermediğiniz içindir. tepesi kolayca atan biriyseniz, çocuğunuzun bir sır küpü olmasına sebep olursunuz. çocuğunuz hakkını savunamıyorsa, bu muhtemelen onu toplum içinde disipline etmenizden kaynaklanmıştır.(ebeveynler uyarılarını başkaları yanında, kuzenler ve hatta kardeşler önünde bile yapmaktan sakınmalıdır çocuğunuz yalan söylüyorsa, bu daha önceki hatalarına karşı aşırı tepki göstermenizdendir. çocuğunuz bir korkaksa, bu ona her sorunda hemen yardım etmenizdendir. önlerine çıkan her engeli ortadan kaldıran ebeveyn olmayın. çocuğunuz kıskanç biriyse, nedeni onu sürekli başkalarıyla karşılaştırmanız olabilir. çocuğunuzun özgüveni gelişmemişse, bu onu cesaretlendirmek yerine sürekli nasihat etmenizdendir. çocuğunuz başkalarının duygularına saygı göstermiyorsa, bu ona sürekli buyurduğunuz ve onun duygularına önem vermediğiniz için olabilir. eğer çocuğunuz çok çabuk sinirleniyorsa, bu onu yeterince övmediğiniz için olabilir ters davranarak dikkat çekmeye çalışıyordur. çocuklarınıza her şeyi alıyor ama yinede tatmin olmuyorlarsa, bu onların kendi seçimlerini yapmasına izin vermemenizden kaynaklanıyordur. dayak yiyen çocuk yaptığının bedelini ödemiştir. davranışının neden yanlış olduğunu öğrenmemiştir. anne babaya kızgınlık, nefret, düşmanlık duyar, onlardan öç almak için istemedikleri davranışı tekrarlar. saldırganlık eğilimi gelişir, o da isteklerini zorbalıkla elde etmeye başlar. dayak yiyen çocuk kendini güçsüz, aciz, zavallı hisseder özgüveni sarsılır. 3 Yorum bağlantısı
Ali Eren 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Güzel paylaşım, Teşekkürler Hikmet abi. Yazıya aktardığın için sana da teşekkür ederim Serhat. Maalesef ebeveynlerin yanlış tutumları ile yetiştirilen çocuklar okul hayatında da çok sıkıntı yaşıyor ve yaşatıyor. 1 Yorum bağlantısı
Serhat ipeksoy 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 hikmet abi resmin kalitesi düşük olduğu için okuyamayanlar vardır diye müsadenle yazıya aktardım... Güzel paylaşım, Teşekkürler Hikmet abi. Yazıya aktardığın için sana da teşekkür ederim Serhat. Maalesef ebeveynlerin yanlış tutumları ile yetiştirilen çocuklar okul hayatında da çok sıkıntı yaşıyor ve yaşatıyor. ceketimi satar gene okuturum 1 Yorum bağlantısı
Kazım Yılmaz 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Benim gibi baba adayları için çok güzel bilgiler... 1 Yorum bağlantısı
Mustafa Yanar 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Her anne baba aynı duyarlılıkta değil.Öğretmen "Çocuğunuz böyle böyle yapıyor" diyor.Veli benim çocuğum yapmaz diyor.Şimdi önce bu veliyi eğitmek gerekiyor ama anlamıyor.Hayatta en zor iş anlamayana anlatmaktır. 3 Yorum bağlantısı
Ali Eren 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 ceketimi satar gene okuturum Daha neler neler..."Okuyup da ne olacakmış biz memur olduk da ne oldu?" dedi bugün bir velimiz. Dedim ki mevzu memur olmak değil, sizler ve bizler bu çocuğun iyi bir birey olması için uğraşmalıyız. (anladığını düşünmüyorum.) 4 Yorum bağlantısı
Servet Aydın 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Biz düzgün yetiştirdik de ne oldu, adliyelerden topluyoruz 3 Yorum bağlantısı
Mehmet Yeter 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Bizlerde öğretmen olarak çocuk yetiştirme ve 0-6 yaş arası yetiştirilmiş çocuklarda istendik davranış meydana getirme buna eğitim diyoruz maalesef çok zorlanıyoruz. Çocuklarımızda görmek istediğimiz veya istemediğimiz davranışlar konusunda sürekli uyarı. Ama unuttuğumuz nokta biz kendimiz ne kadar örnek oluyoruz. Kızım yalan söylemek kötü birşey ama telefon çalar kızım arayan ahmet amcan ise benim evde olmadığımı söyle. Oğlum başkasının malını izinsiz almak kötü birşey ama oğlunun makasını veya eşyalarını pervasızca kullanabiliyoruz. Sonuç olarak sağlam bir nesil yetiştirmek istiyorsak önce kendimizi yetiştireceğiz ardından nesillere örnek olacağız. Vesselam. 4 Yorum bağlantısı
Zafer Ayvacı 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Biz düzgün yetiştirdik de ne oldu, adliyelerden topluyoruz Ayıp oluyor ama. 2 Yorum bağlantısı
Murat Ersel Çevik 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Hikmet abi eline sağlık çok güzel bir paylaşım. Bir olayda ben anlatayım. Pazartesi günü amcamı defnettik tam mezarlıktan ayrılırken telefonum çaldı. Tanımadığım bir numara. Açtım karşımdaki kişi Maltepe çocuk şubeden bir polis memuru: Andaç Başar Çevik'in babası Murat Ersel Çevik ile görüşebilir miyim? dedi. Başımdan aşağı kaynar sular boşaldı o 1-2 saniyelik süreçte bin tane senaryo yazdım kafamda. Buyurun benim dedim ama sesim Nasıl titrediyse polis " sakin olun oğlunuz ile ilgili bir konu değil oğlunuzunda içinde bulunduğu serviste iki öğrenci birbirlerini hakaret etmiş olay velilere sıçramış onlarda birbirlerinden şikayetçi olmuşlar. Hazırlık soruşturması kapsamında savcı bey çocuğunuzun ifadesine başvurmak istiyor ama ifade vermek mecburi değil sadece sizin onayınızla olabilir" dedi. Ben de öncelikle yaralanan eden çocuk olmuş mu dedim Polis hayır yok dedi. madem mecbur değilsek kesinlikle böyle bir olaya karışmak istemiyorum çocuğumu ifadeye getirmeyeceğim dedim. Daha 12 yaşındaki çocuk içinde bile olmadığı bir olayı önce karakolda ifade verecek sonra mahkeme devam ettikçe çağrılacak. Böyle bir travmaya çocuğumu sokmak istemedim. İstanbul'a döner dönmez okula gittim. Olayın aslı astarı nedir dedim. Servisin kapısı önünde iki çocuk sadece sözle tartışıyor olaya babalar müdahil oluyor sonuç savcılık. Andaç la konuştum olayı görmemiş bile. Okul yönetimine sordum savcı oğlumun tanıklığını nasıl istiyor diye. Onlar da sanırız şikayetçi olan veliler çocukların isimlerini vermişler dedi. Oğlumun ismini vereni bulursam iki çift laf edeceğim o ayrı konu da, hukuken şikayetçi olabilir miyim onu araştıracağım. Oğlum olayı duyunca bembeyaz oldu. Bir de karakola götürsem ne hale gelirdi kim bilir? Tabi ki çocuklar tartışmasın, kavga etmesin, tabi ki birbirlerine zarar vermesin. Ama velevki oldu büyükler bunu niye büyütür anlamam. Alırsın çocuğunla konuşursun anlatırsın hatta ceza verirsin ama gidipte olayı bu hale getirmek bence "Benim çocuğum yapmaz" mantığından geliyor. Hayır abicim yapar. Önce yapabiliri kabullenmek lazım. 7 Yorum bağlantısı
H.Cenk Bayrakçı 20 Nisan 2016 Paylaş 20 Nisan 2016 Hikmet abi eline sağlık çok güzel bir paylaşım. Bir olayda ben anlatayım. Pazartesi günü amcamı defnettik tam mezarlıktan ayrılırken telefonum çaldı. Tanımadığım bir numara. Açtım karşımdaki kişi Maltepe çocuk şubeden bir polis memuru: Andaç Başar Çevik'in babası Murat Ersel Çevik ile görüşebilir miyim? dedi. Başımdan aşağı kaynar sular boşaldı o 1-2 saniyelik süreçte bin tane senaryo yazdım kafamda. Buyurun benim dedim ama sesim Nasıl titrediyse polis " sakin olun oğlunuz ile ilgili bir konu değil oğlunuzunda içinde bulunduğu serviste iki öğrenci birbirlerini hakaret etmiş olay velilere sıçramış onlarda birbirlerinden şikayetçi olmuşlar. Hazırlık soruşturması kapsamında savcı bey çocuğunuzun ifadesine başvurmak istiyor ama ifade vermek mecburi değil sadece sizin onayınızla olabilir" dedi. Ben de öncelikle yaralanan eden çocuk olmuş mu dedim Polis hayır yok dedi. madem mecbur değilsek kesinlikle böyle bir olaya karışmak istemiyorum çocuğumu ifadeye getirmeyeceğim dedim. Daha 12 yaşındaki çocuk içinde bile olmadığı bir olayı önce karakolda ifade verecek sonra mahkeme devam ettikçe çağrılacak. Böyle bir travmaya çocuğumu sokmak istemedim. İstanbul'a döner dönmez okula gittim. Olayın aslı astarı nedir dedim. Servisin kapısı önünde iki çocuk sadece sözle tartışıyor olaya babalar müdahil oluyor sonuç savcılık. Andaç la konuştum olayı görmemiş bile. Okul yönetimine sordum savcı oğlumun tanıklığını nasıl istiyor diye. Onlar da sanırız şikayetçi olan veliler çocukların isimlerini vermişler dedi. Oğlumun ismini vereni bulursam iki çift laf edeceğim o ayrı konu da, hukuken şikayetçi olabilir miyim onu araştıracağım. Oğlum olayı duyunca bembeyaz oldu. Bir de karakola götürsem ne hale gelirdi kim bilir? Tabi ki çocuklar tartışmasın, kavga etmesin, tabi ki birbirlerine zarar vermesin. Ama velevki oldu büyükler bunu niye büyütür anlamam. Alırsın çocuğunla konuşursun anlatırsın hatta ceza verirsin ama gidipte olayı bu hale getirmek bence "Benim çocuğum yapmaz" mantığından geliyor. Hayır abicim yapar. Önce yapabiliri kabullenmek lazım. Öncelikle başınız sağolsun. Mahkemeye bulaşmamakla iyi yapmışsınız, gerçekten olumsuz etkilenebilirdi oğlunuz. Bence olayı unutturun. Özetle çocuk yetiştirmek zor zanaat... 3 Yorum bağlantısı
Mert Yeldan 21 Nisan 2016 Paylaş 21 Nisan 2016 Biz düzgün yetiştirdik de ne oldu, adliyelerden topluyoruzDur daha biz alacaklı olacağız..Ayıp oluyor ama.Aynen birader ya 2 Yorum bağlantısı
Servet Aydın 21 Nisan 2016 Paylaş 21 Nisan 2016 Çocuklar bizim aynamızdır.Maalesef öyle olmuyor her zaman, Çocuk çevrenin aynası, aile burada düşük etken 1 Yorum bağlantısı
Mehmet Kaya 21 Nisan 2016 Paylaş 21 Nisan 2016 Maalesef öyle olmuyor her zaman, Çocuk çevrenin aynası, aile burada düşük etken Temeli aileden alıyor abi. Ama Okul hayatı okuldaki arkadaş çevresi de çok etken. Senin kızlar seni veya yengeyi yansıtmıyor mu? Köküne bakmak lazım. Yorum bağlantısı
Recommended Posts