Emo Ne? Okuyun Pişman Olmazsınız..

[Hikmet Demirtaş]

Alıntıdır::::

Gülse Birsel’den Çok Güzel Bir Yazı

Hep söylüyorum, biz çocukken midemiz bulanınca ekmek yedirirlerdi, grip “Yatınca geçer”di, başın ağrıyorsa “Çocukların başı... ağrımaz” denirdi, uykun kaçıyorsa “Oyuncaklarını düşün, güzel rüyalar görürsün” şeklinde konuhalledilirdi!

Okuma yazmayı öğrenemiyorsan ya, “Tembel”din ya “Yavaştan, sağlam sağlam öğreniyor”dun! Hüzünlü bir çocuksan “Yazar olacak herhalde” derlerdi, yerinde duramıyorsan, etrafa saldırıyorsan bir tane çakarlardı, susup otururdun.

Kanaatimce pedagojinin zirve yaptığı yıllardı o yıllar.

Çünkü sonra sonra, koşup oynadıktan sonra öksüren çocuk ‘astım başlangıcı’, okuma yazmayı zor söküyorsa ‘disleksik’, hüzünlüyse ‘depresif’, aşırı hareketliyse ‘hiperaktif’ diye nitelendirilmeye başlandı ve o sinameki yetiştirilen tipsizler şimdi büyüdüler!

O kadar ilgi alaka sonrası ola ola ne oldular?

Emo!

Emo ne?

Hani beş-altı yıldır etrafta saçlarını gözlerinin tekini kapatacak şekilde öne öne tarayan, miskin görünüşlü, asık suratlı, beti benzi atmış, sıska, dar pantolonlu, converse’li, siyah ojeli ergenler var ya…

Taksim’de kaldırımlarda filan oturuyorlar.

Aha onlar Emo!

Emo kelimesinin emotional’dan (hissi) geldiği, bu yavruların pek bunalımlı pek güvensiz ve duygusal olduğu, topluma uyum sağlayamadıkları için böyle takıldıkları söyleniyor. Bizim zamanımızda punk vardı ya, onun gibi bir akım, ama bir halta yaramayanı!

HERKESİN KEYFİNİ KAÇIRDIM

Ay kıyamaam!

Zamanında, kendi ergen yıllarımda bu akım daha dünyada yokken 10 gün emo takılmışlığım vardır! Kafam neye bozuktu hatırlamıyorum ama o 10 gün, üstelik de yaz tatilinde, evin o köşesinden bu köşesine oflaya poflaya nemli gözlerle dolaştım.

Saçımı taramadım, denize gitmedim, sohbetlere katılmadım, tebessüm bile etmedim. Akşamları karabasan gibi yemek masasına çöküp herkesin keyfini kaçırdım. Bir akşamüstü, balkonda otururken annem “Ne bu surat her gün, senin derdin ne kızım aaa…” şeklinde pedagojik bir açılım yaptı.

“Sıkılıyorum… Hayat çok anlamsız” cevabımın üzerinden sanırım birkaç saniye geçmişti ki, acı ve can havliyle bir metre havaya sıçradım. Annem, her Türk annesinin uzmanı olduğu ‘mıncırma’ hamlesini oldukça sert ve uyarısız gerçekleştirmiş ti.

Mıncırma, malumunuz evlat artık poposuna terlikle vurulmayacak kadar büyüdüyse, ancak tekdir ile de uslanmıyor ve hakkı kötekse kullanılan, konu komşu, bitişik ev duyar ihtimaline karşı avaz avaz bağırmak yerine geçen bir terbiye şeklidir. Tercihen bel veya bacak bölgesinden bir alan seçilir, elle kavranır ve et, 180 derece çevrilir!Hemen ardından, daha acım ve şaşkınlığım hüküm sürerken, annem kısık sesle,yüzünü yüzüme yaklaştırarak

“Alırım ayağımın altına” diye başladı ve

“Karnın tok sırtın pek! Aklını başına topla! Sıkılıyorsanda git bakkala evin alışverişini yap, sonra da gel yemek kitabından bir kurabiye pişir, akşam misafir var, hadi yallah…” şeklinde bitirdi!

NE DERDİM KALDI NE DE TASAM

Malumunuz eti mıncırılan ergen olay yerinde fazla kalamaz, mıncırandan tırstığı için kendisine yalakalık yapar, arzu ettiği aktiviteleri gerçekleştirir.

Mıncıran mutlu, mıncırılansa artık efendi bir insandır! Aynen öyle oldu. Mıncırma sonrası ne derdim kaldı ne tasam! Emo’luğum o gün bitti, bu yaşa kadar da hep mutlu mesut, uyumlu, üretken biri olarak yaşadım. Şimdinin sokakta bira içen, gelen geçenden ihtiyacı var diye değil, hayat tarzı sandığı için para dilenen, dünyanın bütün derdi sırtındaymış gibi davranıp, bunalım takılıp bir işin ucundan tutmayan emo’larının başında, bizim zamanımızın anne babaları olacaktı ki. Ohoo…

Muma dönerdi hepsi! Bir kere her şeyden önce bütün o yüzü gözü saçla kaplı eşek herifler ibir eşek tıraşına götürürlerdi, kesin!

Ülkenin gençlerine bak.

Tarikat yurtlarında yetiştirilen çocuklar, polise atsın diye eline taş verilenler, bir de emo’lar!

Gelecekten çok umutluyum çok.

Gülse BİRSEL

[Salman Duygu]

Çok güzel bir yazı.Gülse Birsel'in ellerine sağlık.

[Murat Dere]

Şimdi bunun üstüne bir de bu çocukları eğitin/öğretin diye sizin elinize verdiklerini düşünün.

[Sercan Eskin]

Şimdi bunun üstüne bir de bu çocukları eğitin/öğretin diye sizin elinize verdiklerini düşünün.

Eğitim şart hocam..

[Mehmet Kaya]

Abi çok güzel bir konu açmışsın.

Dün okulda arkadaşlarla çocuklarımız hakkında konuştuk. Öğrencileri bıraktık kendi çocuklarımızı eleştirmeye başladık.

1-Çocuklara (Bizim hiç oyuncağımız olmadı deyip) istediği her oyuncağı alıyoruz.

2-Çocuklara (Ben istediğimi yiyemedim deyip) istediği her türlü yiyeceği alıyoruz.

3-Çocuğa istediği her kıyafeti alıyoruz (Biz büyüklerimizin eskilerini giyerdik komşunun eskilerini giyerdik) Şimdi kıyafetler eskimeden yenisi alınıyor.

4-Çocuk ilkokulda elinde en kaliteli telefon bilgisayar

5-Ama çocuk üzülmesin diye her dediğini yapıyoruz.

Sonra ne oluyor çocuk doyumsuz oluyor. Çocuğun hiç bir hedefi oluşmuyor. Hayatta istediği herşey istediği an önüne geliyor. Bu çocuk sosyal ortamda istediği olmadığı zaman sınıfta arkadaş ortamında bu sefer çocuğun bütün dünyası değişiyor adapte olamıyor. Bu konu uzar gider de...

Geçen arkadaşın oğlu okul bahçesinde oyun oynarken kafasına taş çarpmış kanamış hemen acile götürmüş keşke 1 dikiş attırsaydık dedi. Oysa bizim çocukluğumuzda canımız bu kadar çabuk yanmazdı. Okulda öğretmeni çocuğumuza kızdığında veli olarak okula gidip hocam benim çocuğum ne yaptı demeden, hocam benim çocuğuma kızamazsın psikolojisini bozmaya hakkın yok (Bu olay gerçektir o çoçuk okul birincisiyken bu olaydan sonra çocuğu kontrol edemez olduk çocuk şu anda 7. sınıf ve çocuk ilk 50 ye girmeye çalışıyor) .......

Çocuklarımıza çocuk olduğunu unutmadan herşeyin dozunu ayarlayıp onları doyumsuz hale getirmeden yaşına uygun davranarak hayatta her türlü yaşam koşulunun olduğunu göstermeliyiz.

Çünkü çocuklarımızın mutsuzluğuna ve mutluluğuna birazda biz etkeniz.

8 Mart 2013 tarihinde Mehmet Kaya tarafından düzenlendi

[Misafir]

Şimdi vaktim yok,Ama okuyacam...

[Mehmet Kaya]

Abi yine seninle aynı görüşteyiz demekten gurur duyacağım. Ama bir eksik var onuda eklesene Öğretmenlere değdirsen tam olacaktı.

Ama söylediklerinin hepsine katılıyorum. Yukarıda anlatmak istediğimin özeti olmuş

[Ertan Alptekin]

Abi çok güzel bir konu açmışsın.

Dün okulda arkadaşlarla çocuklarımız hakkında konuştuk. Öğrencileri bıraktık kendi çocuklarımızı eleştirmeye başladık.

1-Çocuklara (Bizim hiç oyuncağımız olmadı deyip) istediği her oyuncağı alıyoruz.

2-Çocuklara (Ben istediğimi yiyemedim deyip) istediği her türlü yiyeceği alıyoruz.

3-Çocuğa istediği her kıyafeti alıyoruz (Biz büyüklerimizin eskilerini giyerdik komşunun eskilerini giyerdik) Şimdi kıyafetler eskimeden yenisi alınıyor.

4-Çocuk ilkokulda elinde en kaliteli telefon bilgisayar

5-Ama çocuk üzülmesin dediğini yapıyoruz.

Aynen katılıyorum...

[Akif Özkan]

Tarikat yurtlarında yetiştirilen çocukların nesi varmış ki?

[Mehmet Kaya]

İleride bizi kör bıçakla kesecekler.

:D :D

[Mert Can Üzger]

Evli değilim, çocuğum yok. Anne-baba psikolojisini tam olarak anlayabilecek düzeyde biri değilim. Ancak şu da bir gerçek ki yazının sonunda da belirtildiği gibi gelecekten öyle umutluyum ki... (!)

[Mehmet Kaya]

Evli değilim, çocuğum yok. Anne-baba psikolojisini tam olarak anlayabilecek düzeyde biri değilim. Ancak şu da bir gerçek ki yazının sonunda da belirtildiği gibi gelecekten öyle umutluyum ki... (!)

Mert öğrencileri gençleri görünce seninle aynı görüşte olmayı o kadar çok isterdim ki

[Mert Can Üzger]

Mert öğrencileri gençleri görünce seninle aynı görüşte olmayı o kadar çok isterdim ki

Ben de hiç umudum yok anlamında demiştim zaten abi. Yeni nesil ebeveynleri de anlamakta güçlük çekiyorum...

[Mehmet Kaya]

Ben de hiç umudum yok anlamında demiştim zaten abi. Yeni nesil ebeveynleri de anlamakta güçlük çekiyorum...

Pardon yanlış anlamışım. Kendi çocuğumun gelecekteki hali bile beni korkutmuyor değil.

[Sertaç Karginer]

Bu yazı yayınlandığı gün gazeteden okumuştum tekrar etmiş oldum teşekkürler...

[Çağlar Bayur]

Gülse Birsel, nadir değerlerden

[Engin Karadayan]

Hepsi normal bu durumların Her dönemde yaşanır böyle vakalar

[Mahmut Şahin]

ya gör artık vatandaş entel dantel nesillerin neler yapabileceğini.

[Kenan Yargıcı]

“Alırım ayağımın altına” tekniği hernekadar çağ dışı bir çözüm gibi görünsede, ergenlerin titreyip kendine gelmesi ve bir bunalımdan çıkış ivmesi kazanması için gerekli bir teknik olduğunu düşünüyorum.bu yazı benim düşüncelerimi dile getirmiş.çok beğendim.Paylaşana sonsuz teşekkürler.

[Hüseyin Maviş]

Evli değilim, çocuğum yok. Anne-baba psikolojisini tam olarak anlayabilecek düzeyde biri değilim. Ancak şu da bir gerçek ki yazının sonunda da belirtildiği gibi gelecekten öyle umutluyum ki... (!)

Elbette anne-baba psikolojisini 1 yaşında olan birinin anlaması mümkün değildir. (Doğum tarihiniz 2012)

[Murat Dere]

Takas edelim, kapansın bu bahis kuzum.

Kuzu dedi ya la.

[İ.Göksel Yaman]

Bir Emo sevgilisi olmadan yargılamayın derim emo lar iyidir iyi

[Mehmet Kaya]

Bir Emo sevgilisi olmadan yargılamayın derim emo lar iyidir iyi

:i-ih:

[Fatih Çalıkuşu]

Tamamen özenti sonucu ,içinde bastırılmış duyguların dışa vurulması ile,saç baş birbirine girmiş acayip bir şekil,konuşma tarzı fok balığı gibi,anlamını bilmeden sözün nereye gittiğini bile düşünmeden küfürler,Allah ıslah etsin

[O.Yücel Çetin]

Gülse Birsel güzel yazmış tamam yazı 10 puan ama... Aması büyük şöyle ki; yaptığı dizi ile nasıl bir gençlik profili koyuyor acaba ortaya, salak ağzı yamuk ve sürekli kızlara sevişelim mi diye sorularla ortalıkta dolaşan Orçun karakteri mi rol model olacak hayal ettiği gençliğe...

Evlat sahibi olduğumda anne ve babamın üzerimde uyguladığı klasik tekniklerden asla taviz vermeyeceğim inşallah.